Dag 18 : Borculo - Haaksbergen

De weersverwachting is twijfelachtig maar toch besluiten we een nieuw stuk van het Trekvogelpad te gaan wandelen. Onderweg is het nog flink nat tijdens de trein- en busrit naar Borculo. Pas rond kwart voor 12 kunnen we gaan lopen. Gelukkig is het droog geworden, dus gaan we enthousiast op pad. Eerst naar het begin van de route vanuit Borculo, nog zo’n 2 km. Wat opvalt is dat we flinke afstanden over smalle asfaltwegen lopen. Het is wel een pracht gebied met boerderijen verspreid over het land. Ook de kleine gehuchtjes waar we langs lopen zijn bijzonder, soms maar een paar boerderijen bij elkaar.

Bij de boerderij van Wolink blijven we even staan. Deze monumentale boerderij stamt uit 1770 en is een traditioneel hallenhuis. Net als we besluiten om nog een stukje verder te lopen voor we gaan lunchen, breekt er een gigantische regenbui los. We duiken onder de bomen om te schuilen en zien in het weiland rond de boerderij de koeien plots in beweging komen en langs ons heen stappen. Sommige koeien schuilen onder een paar bomen. Gelukkig blijven wij redelijk droog en na een klein kwartier kunnen we weer verder lopen, zij het flink om de plassen heen stappend.

We gaan verder richting Eibergen. Bij de gemeentegrens wordt de verharde Hupselsedijk onverhard en heet dan de Eppinkweg. Ons plan is om bij de Mallumse watermolen te gaan lunchen. Dit ligt net voorbij Eibergen. Als we door het stadje lopen passeren we een kerk met daarnaast een restaurant. We hebben ca 15 km zonder rustpauze gelopen, behalve dan het schuilen voor de regenbui in Wolink, dus besluiten we het restaurant in te duiken voor cappuccino met taart. Even de benen tot rust te laten komen voor we weer verder gaan.

We lopen langs de rivier de Berkel tot we bij de watermolen aankomen. Nog een klein stukje door het landschap tot we weer bij dezelfde rivier uitkomen. Nu volgt een prachtig stuk langs de rivier. Behalve een visser komen we niemand tegen. Bij de Middelhuisgoot slaan we af. We vervolgen de route langs een gekanaliseerde beek. Achter elkaar wandelen we langs de beek en genieten van de stilte en het bijzondere gebied. We steken een paar keer een weggetje over maar blijven de route langs de beek volgen. Eerst zien we nog een heideveld, maar de heide is eerder overgroeid door andere planten dan de paarse hei die ik herinner van twee weken geleden in de Sallands heuvelrug. Vervolgens wandelen we langs waterpark het Lankheet. Wat een bijzonder waterrijk gebied met prachtige plantensoorten.

Als we bij de Buurserbeek uitkomen en een hotel zien, besluiten we daar wat te gaan eten. Helaas is het restaurant gesloten. We besluiten nog een stuk langs de beek te lopen en hopen bij de watermolen wel wat te kunnen eten. Het is tenslotte al ruim 18 uur als we daar aankomen. Op het terras zitten mensen dus we wagen het erop en vragen binnen of het mogelijk is een maaltijd te krijgen. Dat lukt en buiten op het terras genieten we van een 0%-biertje en een heerlijke maaltijd.

We besluiten met de bus van Haaksbergen naar Hengelo te gaan, zodat ik vandaar rechtstreeks naar Utrecht kan reizen. Het blijkt nog wel 3 km lopen naar het busstation in Haaksbergen. Uiteindelijk hebben we er dan 30 km wandelen opzitten, iets om trots op te zijn. En het is behalve die flinke bui prachtig zonnig weer gebleven.
Wel volgt nog een lange reis naar huis. Mijn vriendin was pas rond 23.30 thuis, ik rond 22.50. De volgende keer gaan we misschien op zaterdag wandelen, zodat we vroeger met korting op de trein kunnen en meer tijd in Enschede overhouden om na te genieten van het Trekvogelpad.

Alle foto's van Borculo - Haaksbergen.

Dag 17 : Vorden - Borculo

Na een weekje uitstel vanwege het slechte weer treffen we elkaar nu in Arnhem terwijl de zon al lekker schijnt. Met een kop koffie stappen we in de trein naar Vorden. Het eerste deel is bekend naar kasteel Vorden. Daar gaan we even zitten met cappuccino en taart op het prachtige terras vlak naast het kasteel. Wat een prachtige rustige plek is dit toch. Daarna begint voor ons pas de echte wandeling van vandaag. Achteraf hadden we bij de Vordense beek een reuze eik moeten bewonderen. Jammer dat we die niet gezien hebben.

Na een kort stukje wandelen komen we uit op de Bekmansdijk. Heerlijk lopen onder de bomen, geen volle zon op ons hoofd. Langs de kant van de weg zien we alweer paddestoelen staan, wat een grote zeg. We naderen de spoorlijn maar blijven aan deze kant lopen tot we bij de Rommelderdijk komen en geen rood-witte merktekens meer zien. We besluiten een alternatieve route te lopen om weer op de route uit te komen. Als we links afslaan lopen we om een prachtig heidegebied heen. Niet groot maar volop in bloei, echt fantastisch om te zien. Als we rond het gebied zijn gewandeld, ondertussen foto’s makend, beklimmen we een ronde heuvel via een trap en gaan lekker genieten van het uitzicht terwijl we onze lunch opeten. Bovendien zijn we nu weer op de route terug. De heuvel bevat 7 wandelpaden die erop uitkomen, en er saat een merksteen voor landmetingen voor topografische kaarten.

Als we verder door de Achterhoek wandelen zien we percelen met akkers, weiden en bossen die elkaar afwisselen. Veel groene weilanden, maar zonder koeien. Is dit nu vanwege het weer of heeft het met de stikstof problematiek te maken en worden boerenbedrijven uitgekocht? We lopen rond een weiland waar langs de rand een hele rij met prachtige zonnebloemen staan, helaas met de kop de verkeerde kand op. Als we rond het weiland zijn gelopen lukt het ons toch om de zonnebloemen op de foto te nemen.


Ten zuiden van Ruurlo verwachten we Huize Ruurlo te zien, maar dat ligt blijkbaar niet pal op de route. We wandelen even een stukje terug om toch een blik op het prachtige kasteel te werpen. Als we meer tijd hadden gehad zouden we even naar binnen zijn gegaan, want het kasteel herbergt een museum met werken van Carel Willink. Nu blijft het bij een snel kopje cappuccino voor we terug wandelen naar de route.


Langs boerderijen gaan we verder, steken het spoor over, een stukje langs de weg voor we bij de Brinkmanshoek uitkomen. We steken het riviertje de Sting over en lopen verder door bosrijk gebied tot we bij een stervormige vijver uitkomen. Jammergenoeg staan er veel bomen langs de kant, een foto maken is lastig maar flink door de knieën lukt het toch.

Het laatste stuk naar Borculo lopen we over het fietspad, de brug over de snelweg voor we in het stadje uitkomen. Als we door de winkelstraat lopen zien we wel een paar restaurants, waarvan een wel erg duur blijkt te zijn. Wat een doods stadje zeg. We lopen een stukje terug naar een pizzeria en gaan eerst genieten van een 0% biertje op het terras voor we naar binnengaan om pizza te eten. Daarna lopen we naar het busstation voor de thuisreis, een paar keer overstappen voor ik weer thuis ben. Moe maar met een zeer voldaan gevoel kijk ik uit naar de laaste twee trajecten van het Trekvogelpad.

Alle foto's van Vorden - Borculo.