We lopen door Brummen tot we de snelweg over kunnen steken. Er zit een groene verhoogde zone tussen ons wandelpad en de snelweg dus merken we weinig van het verkeer.
Als we afslaan richting de IJssel lopen we een stukje heerlijk onder de bomen tot we op een prachtige veldweg uitkomen die naar de IJssel gaat, waar we van plan zijn met de veerpont over te steken. Ik realiseer me dat je meestal met contant geld moet betalen. Gelukkig heeft mijn vriendin wat geld bij zich zodat we zonder probleem over kunnen met de boot. Na een korte wandeling komen we aan in Bronkhorst, een klein dorp met veel historische huizen en gebouwen in oude stijl. Zelfs de richtingaanwijzers zijn bijzonder. Natuurlijk strijken we neer op een terras vlakbij de kerk en genieten even van een cappuccino met een stuk appeltaart. We wandelen verder door het dorp en ontdekken zo nog veel meer terrasjes en winkeltjes. 
Buiten het dorp komen we in een rustig gebied terecht en al kletsend lopen we gezellig verder, langs de Bonte Koeweg tot we bij de Baakse beek uitkomen. Langs de rand van de beek wandelen we verder tot we bij een stroomdraad komen die onze doorgang blokkeert. Omdat de route verder langs de Baakse beek gaat kruipen we onder het schrikdraad door. Even verderop moeten we weer onder het schrikdraad door, het is warmer geworden en we zijn ook niet meer de jongsten. Maar stoer gaan we ervoor en kruipen onder zo'n 7 schrikdraden door! Vlak voor we het water moeten oversteken ontdekken we een paar koeien en schuifelen er voorzichtig langs. Dan door een smal hek waar de dieren ons
gelukkig niet kunnen volgen, en door tot we de beek kunnen oversteken. Hier zien we velden vol met gewas, niet precies wetend wat er verbouwd wordt maar wel een pracht gezicht. Het pad eindigt bij een brug richting Wichmond. Een klein dorp met volgens onze gids twee restaurants. Aan het eind van het dorp gaan we genieten van een kop muntthee. De meegebrachte boterhammen mogen we daar niet opeten dus die bewaren we voor een later moment. Het vervolg daarna is gevarieerd, wat een prachtig gebied met afwisselende vegetatie. Ondertussen vertelt mijn vriendin over een wandelmaatje van haar waar het niet goed mee gaat. Vooruitzicht van de 60 jarige is slecht. Zo’n verhaal raakt je en je beseft ook goed dat wij allebei ook een nieuwe fase in zijn gegaan sinds we niet meer werken.
Kasteel Hackfort is prachtig, niet alleen het landhuis maar ook de watermolen is schitterend. We steken de weg over voor het laatste stuk naar Vorden. Weer gaan we 
over een bruggetje over het water van de Veengoot tot we bij kasteel Vorden uitkomen. Helaas niet te bezoeken, maar wel prachtig om omheen te lopen en van verschillende kanten te bekijken. Bij onze volgende wandeltocht komen we hier weer langs voor de vervolg etappe naar Ruurlo. Voor nu buigen we af en lopen Vorden in. Het is nog steeds lekker warm weer dus strijken we neer op een terras voor een glas koel 0% bier. Het gebouw is een oude meesterswoning waar met wat aanpassingen nu een café-restaurant zit. De menukaart is ook in die stijl gemaakt en nodigt ons uit om hier te blijven eten. We plannen alvast weer een paar wandeldagen zodat we eind september het laatste traject van het Trekvogelpad kunnen lopen. Of we het gedeelte rond Amsterdam nog willen doen of gaan kiezen voor een nieuw wandelpad houden we nog even open. Samen lopen we naar de trein en in Arnhem neem ik afscheid van mijn vriendin en gaan we beide op weg naar huis na een zonnige gezellige bijpraat wandeldag.
Alle foto's van Brummen - Vorden.
