Om 10.45 treffen Marian en ik elkaar bij de bushalte van Driebergen-Zeist.
Samen reizen we het laatste stuk met de bus naar Austerlitz. Er is geen koffiegelegenheid dus gaan we direct op pad. Wel even zoeken welke richting we uit moeten lopen, maar na wat heen en weer lopen vinden we de juiste richting. We lopen al kletsend verder richting Maarn. Wat opvalt zijn de grote plassen die we onderweg tegenkomen in het bos. Vaak moeten we iets van het pad afwijken om droge voeten te houden. Verder is het droog, het zonnetje schijnt dus zijn we best tevreden met het weer. Na een klein uur wandelen komen we langs de Koepel van Stoop, gebouwd in circa 1840 in neoclassicistische stijl door (tuin)architect J.D. Zocher jr. in opdracht van J.B. Stoop. Vlak erna ontdekken we een prachtig stuk heide, nog wel niet in de prachtige paarse gloed maar wel mooi om langs te lopen.
Vlak voor we Maarn naderen lopen we een deel langs een zandvlakte. Even blijven we staan om de prachtige natuur op ons te laten inwerken.
Na het oversteken van de snelweg is het zoeken naar de juiste route. We oriënteren ons op een pad door het bos langs de huizen. Het bos is voor een deel geveld en misleidend. Uiteindelijk vinden we een pad wat ons verder de goede richting uithelpt. Langs de route staat een bord met informatie over Landschap de Koeheuvels die we even rustig lezen.
In Maarn is het tijd voor koffie, dus zoeken naar een restaurant. Niet te vinden... maar in het buurthuis annex sporthal is een kantine, waar we als enige gasten koffie met gevulde koek nemen. Even bijkomen voor het volgende stuk van de tocht. We lopen door Maarn en vervolgen de route naar Doorn. Door het bos wandelen blijft een uitdaging met de vele natte stukken. Onderweg komen we langs een pad waar de bomen worden geveld. We maken even een praatje met de man die de graafmachine bediend.
Als we bij de Sint Helenaheuvel komen pauzeren we even op een bankje en eten onze meegebrachte lunch op. Ondertussen genieten we van het heideveld waar we op uitkijken. In Doorn kijken we alvast even naar de restaurants die we tegenkomen. Ook zie ik een winkel met 1000 stukjes legpuzzels en maak even een foto voor mijn dochter, genoeg keuze! Ik ben wel eens vaker in Doorn geweest maar ben toch aangenaam verrast door het deel van de route achter de kerk waar op een lange zitbank veel informatie te vinden is waaronder over het beeld van Simon Vestdijk wat voor de kerk staat.
Achter de kerk loopt de route verder het bos in. Het stuk Pittesteeg is onverhard maar ook verrassend mooi. Leuk om zo toch een stuk natuur dicht bij huis te ontdekken. Langs de Rodensteijnselaan lopen we richting de afslag naar Langbroek, welbekend als fietser maar minder goed voor de wandelaar. Na ruim een kilometer, en af en toe uitwijkend voor de auto’s, belanden we in het dorp. Vlak voor de afslag bewonderen we nog snel de toren van Kasteel Lunenburg. Helaas is de toren niet te bezichtigen.
Snel lopen we naar de bushalte, achteraf genoeg tijd, om dan met de bus naar Doorn te rijden. Daar genieten we van een heerlijke maaltijd in het restaurant, wat een poos geleden is dat. Natuurlijk plannen we alvast een volgende keer. Even nagenieten van de prachtige wandeling, toch ca 20 km, en de droge zonnige dag
