Door het bos lopen we verder naar kasteel Drakensteijn en hopen een glimp van de prinses op te vangen. We zien een door hek omringde tuin, zelfs twee trappetjes langs de rand van het hek, maar van het kasteel valt niets te zien. Op de hoek nemen we even een uitstapje van de route af naar het Pluismeer. Via een bospad naderen we het Pluismeer, prachtig gelegen maar helaas van dichtbij alleen over de afrastering te bewonderen. Na het maken van een paar foto’s keren we terug naar de route en wandelen verder naar Pijnenburg. 
Wat is het bos prachtig, al die herfstkleuren schitteren ons tegemoet. We proberen te achterhalen of we hier niet al eens eerder hebben gewandeld. We lopen langs Soest maar merken er eigenlijk niets van. We wandelen langs Christoffelhoeve en dan verder naar Pijnenburg. Het laatste stukje weg is even zoeken, we nemen een afslag en zien het spoor al liggen. Na de oversteek van het spoor komen we bij een prachtig duingebied, de Lange en Korte Duinen. Tuurlijk klimmen we even wat verder van het pad omhoog om de duinen van dichtbij te zien. Prachtig stuk natuur waar we even wat foto’s maken. Ieder jaar worden grote hoeveelheden zand verplaatst van de NO-hoek naar de ZW-hoek om de "natuurlijke zandverstuivingen" te behouden. Na het oversteken van het spoor, de tweede keer alweer, lopen we langs het natuurterrein van het Nationaal Millitair Museum. Bij een van de ingangen van het park ontmoeten we een man die ons wijst op de mogelijkheid om het park via het hek binnen te komen. Doordat we met onze rug naar het
tegenoverliggende pad staan missen we een rood-wit bordje en wandelen we eerst door. Kort daarna beginnen we te twijfelen en besluiten terug te lopen naar de ingang. Nu zien we wel het het bordje en slaan af naar de ingang van het park. Door de ingang van het park kiezen we het pad richting het museum. Vlak bij de ingang zien we een prachtige boom in het eikenstrubbenbos, die we beide willen vastleggen op de foto. Tuurlijk klimmen we nog even de uitzicht toren op om de omgeving goed te zien voor we verder gaan naar de ingang van het museum. Daar genieten we van een heelijke cappuccino en rusten even uit voor we verder gaan op avontuur door Soesterberg heen. Het is even zoeken naar de markeringstekens en dan over de langdingsbaan richting Soesterberg. Het stuk door Soesterberg is een lange rechte weg, makkelijk te volgen maar toch zijn we blij dat erna weer bospaden volgen.
Omdat de kaart die we nu volgen een andere schaalverdeling heeft duurt het even voor we precies weten waar we nu zijn. Aan de hand van een markering komen we erachter en vervolgen onze route door het bos. Want wat zijn die bossen met verschillende kleuren toch prachtig, echt genieten zo! We lopen flink door want het wordt al wat schemerig. Bij de grensweg zien we nog een prachtig stuk heide. We twijfelen nog even of we bij de pyramide van Austerlitz volgens de aangegeven route kunnen lopen, maar volgen toch de route maar verder tot we recht voor de Pyramide staan. Jammer dat er nu een heg omheen staat ter bescherming, alleen de ingang is in gebruik om toegang tot de Pyramide te krijgen. Nu is dit gesloten en via een korte bosroute komen we op een autoweg uit. Hier verwachten we den bushalte te zien, maar dit blijkt helaas niet zo te zijn. Het is al aardig donker aan het worden, dus nemen we het fietspad aan de overkant van de weg naar Austerlitz. Ipv de originele route kiezen we linksaf voor het apart liggende fietspad naar het dorp. Als we door het dorp lopen en tegenover een gesloten restaurant een bushalte vinden naar Driebergen-Zeist is de keuze snel gemaakt. In Driebergen bij het station vinden we vlakbij een pannenkoekhuis waar we de dag gezellig afsluiten met een heerlijke maaltijd.
Alle foto's van Hollandsche Rading - Austerlitz.
