Er is wisselvallig weer voorspeld, in onze tassen zit regenkleding: "Beter mee dan om verlegen", zegt mijn vriendin, dus we gaan uit van een droge dag. Door de Coronatijd willen we niet naar Amsterdam en Diemen reizen met het OV, dus kiezen we een wandeling een stuk dichter bij huis, nl Rhenen - Amerongen. Op zich is dit een traject van het Trekvogelpad, dat we later nog gaan lopen. We wandelen het nu in tegengestelde richting.
Het is rustig in de trein naar Rhenen. Mondkapje op, want dit is verplicht in Coronatijd. We hebben het er voor over en willen graag blijven wandelen ondanks deze lastige Coronatijd. Bij aankomst staat mijn vriendin al te wachten op het perron. Eerst natuurlijk naar het stationsrestaurant voor koffie met appeltaart.
Vanaf het restaurant lopen we richting het water, de Nederrijn en volgen het smalle pad zelfs iets langer dan de route aangeeft. We hebben een prachtig uitzicht op de Cunerakerk. Het schijnt dat de maagd Cunera in Rhenen is vermoord. Het pad langs de Nederrijn is mooier dan lopen door het dorp Rhenen. Als we dan aan het eind Rhenen inlopen passeren we de grote kerk, waar we samen ook binnen zjn geweest toen we het Maarten van Rossumpad liepen. Om de kerk heen missen we de markeringstekens en lopen op gevoel door de hoofdstraat naar de poort. De straat oversteken en dan via een smalle weg omhoog richting de autoweg.
Na het oversteken wandelen we het Remmersteinsche bosch in. Dat het herfst is merken we aan de bladeren op de grond en de vele mooie paddenstoelen die we ontdekken langs het pad. De smallere bospaden gaan over in een brede boslaan met aan weerszijde doorkijkjes. Als we de weg omhoog lopen komen we langs een uitzichtpunt met bankjes. Een paar vogelaars bezetten de ene, wij nemen plaats op de andere. Heerlijk in het zonnetje met uitzicht over de Kwintelooyen, een zandafgraving uit 1970. Er lopen wandelpaden doorheen en via een trap kun je afdalen naar het lager gelegen deel. Het uitzicht is prachtig vanaf ons bankje. Een mooie gelegenheid voor een boterham.
Langs de afrastering lopen we verder. De lucht betrekt en de eerste spetters vallen. Regenjas aan en weer verder op weg richting Elst. Het idee om het dorp in te gaan voor koffie laten we varen,
een snackbar trekt ons niet aan. Boven Elst langs lopen we door het bos en een later stuk over een open vlakte. In het midden een waterplas met een prachtige rietkraag erom heen. Op het bankje zittend kijken we even om ons heen. Als we weer spetters voelen wandelen we verder en komen op een klinkerweg uit langs de rand van het dorp. Omdat de markering ontbreekt steken we langs een weiland door naar een bos pad die we achteraf hadden moeten lopen volgens de route. We komen nog vele soorten paddenstoelen tegen, maken foto’s en zoeken naar de echte rode. Helaas niet gevonden. Als we weer vlak bij de Nederrijn uitkomen zien we een pannenkoek restaurant. Hier nemen we even een pauze voor koffie. Wel handen met gel schoonmaken en registreren. Zonder kom je nergens meer binnen.
Het laatste stuk naar Amerongen is prachtig. Een geweldig uitzicht over het water met begroeide inhammen. Vanaf een uitkijk plateau zien we het nog veel beter, schitterend. Het pad volgen we verder en lopen langs Kasteel Amerongen het dorp in, langs de kerk op weg naar de Buitenlust waar we gereserveerd hebben voor de warme hap. Het is hier warm, gezellig en het eten smaakt voortreffelijk.
Na het eten zoeken we in beide agenda’s naar een nieuwe datum voor een volgend traject van het Trekvogelpad. Het liefst willen we dan vanaf Weesp gaan wandelen, iets ten zuiden van Amsterdam.
Komende week horen we of dit op korte termijn mogelijk blijft of tijdelijk niet door de maatregelen tegen Corona. We gaan allebei met de bus naar huis, de een richting Utrecht, de ander naar Wageningen, en we zijn blij dat we ondanks de voorspelde buien toch besloten hebben te wandelen. Het viel enorm mee en het was als vanouds genieten samen.
Alle foto's van Rhenen - Amerongen
