Sinds medio maart 2020 is Nederland in ‘lockdown’ vanwege het besmettelijke Coronavirus. Advies is zoveel mogelijk thuis te blijven, ook reizen met de trein mag alleen door mensen met een vitaal beroep. Een treinrit voor een wandeling valt daar niet onder.
We missen al snel onze gezamenlijke wandelingen, dus zoeken we naar een alternatief. Op 12 juni is het zover. Mijn vriendin wordt door manlief bij mij thuis afgeleverd. Het is een beetje onwennig omdat we elkaar niet even mogen knuffelen. Na een kop koffie, op afstand in de tuin, pakken we de fiets en gaan op weg naar Bunnik waar het Stoetwegenpad begint. Dit is een klompenpad, dat start bij het Wapen van Bunnik. Het is lekker weer en het fietstochtje is met 7,5 km een leuke opwarmer.
De fiets laten we achter bij het café en we wandelen richting de Kromme Rijn. De Kromme Rijn loopt ook langs fort Rijnhauwen, waar we samen al eerder gewandeld hebben en genoten van een heerlijke pannenkoek op het terras. Dat was toch wel een andere tijd realiseren we ons.
De aanloop route gaat over het Jaagpad langs het water. Het is te smal om naast elkaar te lopen en met 1,5 afstand is dit helemaal onhaalbaar. Natuurlijk kijken we even naar de prachtige villa’s aan de overkant. We lopen met de klok mee om zo wandelaars uit tegengestelde richting te mijden. Dit is het advies op de website van de klompenpaden.
Bij een klein bruggetje slaan we naar links af. Het pad gaat langs de Wulperhorst, waar we niet veel van zien vanuit de verte, ook omdat het in de steigers staat. Door een zandpad midden in het weiland naderen we Zeist.
Vlak voor we de eerste huizen zien slaan we af en lopen parallel aan de Driebergseweg. Gelukkig horen we weinig tot niets van het verkeer. Het is genieten en flink bijkletsen. De laatste keer dat we samen wandelden was vlak voor een korte vakantie eind februari/begin maart. Via het Perenlaantje bereiken we toch de Driebergseweg, maar duiken dan al snel het park rond buitenplaats de Breul in. Het landgoed heeft een Britse uitstraling door de grote halfronde uitstekende voorkant. Het is heerlijke lopen door het park rond de vijver.
Vanaf de buitenplaats is het even zoeken naar de route. Deze is verplaatst door de bouw van een nieuw station bij Driebergen-Zeist. Even omlopen en de kaart bij de hand houden, zo komen we aan de andere kant van het spoor weer op het klompenpad. Het pad kronkelt door de buitenwijk en dan verder richting de Kromme Rijn. Een deel gaat door een groenstrook met Essenhakhout. Vlak bij de overgang van de snelweg A12 schijnen ringslangen voor te komen, gelukkig blijven ze bij ons uit de buurt. Dit zal mede door de warmte komen, de temperatuur is inmiddels flink opgelopen. Met een slinger komen we weer op het Jaagpad, de zon schijnt flink op onze hoofden en we krijgen het erg warm. Het laatste stuk van het Jaagpad is weer de aanlooproute. Terug bij het Wapen van Bunnik zien we in de schaduw nog een plaats op het terras. Hier genieten we voor het eerst sinds tijden weer van en een alcoholvrij biertje smaakt daar het goed bij.
Vanaf het café fietsen we nog een stukje om, langs Fort Rijnhauwen terug naar huis. In de tuin wachten we op manlief van mijn vriendin. Samen drinken we op deze bijzondere en zeker heel gezellige wandeldag.
Alle foto's van het Stoetwegenpad
