Dag 19 : Haaksbergen - Enschede

Deze keer gaan we wandelen op een zaterdag. Hierdoor kunnen we vroeg met de trein op weg naar Haaksbergen. De reis is lang maar verloopt verder prima, zodat we rond 10.30 bij de bushalte in Haaksbergen uitstappen. De aanlooproute naar het Trekvogelpad loopt door het dorp en verder langs een smal pad op weg naar de vijver in het zuiden van de stad, langs de sportvelden, door een stuk bos tot we bij de Oostendorper watermolen uitkomen. Hier start het laatste deel van het Trekvogelpad naar Enschede. De aanlooproute blijkt toch nog 4 km te zijn. Het restaurant waar we eerst een cappuccino met taart willen eten, wordt klaargemaakt voor een bruiloft. Op het gras onder de bomen worden de stoelen klaargezet en het geheel met ballonnen versierd. Wat een prachtige lokatie voor een bruiloft, zeker met het zonnetje erbij zoals vandaag.

Over het bruggetje bij de watermolen lopen we verder. In de sloot zien we schotten staan, waarschijnlijk om het water op peil te houden. We wandelen door bos maar ook over prachtige wegen langs boerderijen. Wat een rustig gebied. Als we bij het natuurreservaat Haaksbergerveen uitkomen lopen we langs de rand van het gebied verder. Ondertussen zoeken we naar heide, maar het grootste deel van het gebied is begroeit met riet en wat struiken terwijl de grond erg nat is. Op een bank genieten we even van het uitzicht en eten ondertussen onze broodjes op. Net als we weer verder willen gaan valt me op dat er geen rood-witte markering van het
Trekvogelpad is, wel van het Noaberpad. Oeps, eerst maar eens de kaart bestuderen. We besluiten een stukje terug te lopen om vandaar het Trekvogelpad weer te volgen. Gelukkig maar, want wat we even verderop aantreffen is geweldig. De route loopt een heel stuk door het gebied terwijl we over houten vlonders lopen. Dit hadden we niet willen missen, echt prachtig om van dichtbij de natte grond met een weelde aan plantensoorten te bewonderen. Zelfs nog wat bloeiende heide komen we tegen.

We lopen verder rond het Buurseveense gebied naar het noorden tot we bij de Koekoeksbrug komen. Even daarvoor komen we langs een boerderij waar twee meisjes met een tafeltje druk aan het tekenen zijn. Ze bieden ons een wafel te koop waarbij we zelf aardbeien en andere lekkernij kunnen toevoegen. Jammie. Even onderhandelen over de prijs en dan lopen we smikkelend verder terwijl we de enthousiaste kinderen op de achtergrond enthousiast over onze aankoop horen babbelen. Bij de koningsbrug gaan we verder langs het water, iets wat we ons van de vorige keer nog herinneren. Aan beide kanten van het water prachtige zomerhuisjes met zitjes langs het water. Wat een mooie vakantieplek! Halverwege zien we mensen op stoeltjes over het water uitkijken. Er blijkt een klein restaurantje te zijn en we besluiten daar een kop thee te drinken. Aan de ene kant het water terwijl aan de andere kant fietsers door het bos langskomen.

Omdat we nog een stuk van ca. 10 km willen lopen gaan we weer op weg, nu naar het tweede heidegebied Buurserzand. Uiteraard lopen we richting de hei tot we bij een bankje komen waar een stel jongelui op zitten. Vlak erachter hebben we een bijzonder mooie blik op het heidegebied. De jongelui blijken daar al ca 2 uur te zitten, lekker genieten van het zonnige weer en de rust met prachtig uitzicht. Langs de rand van de heide slingert het pad verder. De natuur wordt aan zijn lot overgelaten merken we op. Bomen die verrot zijn, of omgevallen, staan op de hei tussen bloeiende planten.

Als we verder lopen richting Enschede zien we op de kaart een soort berg. Als we dichterbij komen en we de voorkant zien blijkt het een soort van ski/glijbaan te zijn. Aan de andere kant zien we een toeristisch meer met een strand. Het is eind september dus ondanks het prachtige weer zien we weinig lui op het strand. Langs de rand van het meer lopen we verder, niet helemaal langs het water maar over een rustig wandelpad. Aan het eind komen we weer op de route uit en wandelen verder Enschede in. Het is even zoeken naar de bushalte en net als we om de hoek de halte zien rijdt een bus voorbij. Op het bankje in het bushokje rusten we alvast wat uit, zetten de route in strava en voor we het weten is het half uur voorbij. De weg die de bus rijdt is alleen voor busverkeer en slingert snel door de wijken naar het centrum van de stad. Bij het station stappen we uit en lopen door het winkelcentrum naar een plein waar het gezellig druk is. Bij het door ons uitgezochte restaurant vinden we een tafel op het terras maar al snel blijken er rokers te zitten. Gelukkig vinden we binnen nog een tafel en genieten daar van een pilsje vooraf en een bijzonder lekkere maaltijd met een glas wijn.

Terwijl we onze wijn opdrinken bekijken we alvast een paar interessante routes voor de volgende keer. We besluiten het Limespad te gaan doen. Met nog een lange terugreis te gaan kijken we terug op het prachtige Trekvogelpad vol met mooie herinneringen.

Alle foto's van Haaksbergen - Enschede.

Dag 18 : Borculo - Haaksbergen

De weersverwachting is twijfelachtig maar toch besluiten we een nieuw stuk van het Trekvogelpad te gaan wandelen. Onderweg is het nog flink nat tijdens de trein- en busrit naar Borculo. Pas rond kwart voor 12 kunnen we gaan lopen. Gelukkig is het droog geworden, dus gaan we enthousiast op pad. Eerst naar het begin van de route vanuit Borculo, nog zo’n 2 km. Wat opvalt is dat we flinke afstanden over smalle asfaltwegen lopen. Het is wel een pracht gebied met boerderijen verspreid over het land. Ook de kleine gehuchtjes waar we langs lopen zijn bijzonder, soms maar een paar boerderijen bij elkaar.

Bij de boerderij van Wolink blijven we even staan. Deze monumentale boerderij stamt uit 1770 en is een traditioneel hallenhuis. Net als we besluiten om nog een stukje verder te lopen voor we gaan lunchen, breekt er een gigantische regenbui los. We duiken onder de bomen om te schuilen en zien in het weiland rond de boerderij de koeien plots in beweging komen en langs ons heen stappen. Sommige koeien schuilen onder een paar bomen. Gelukkig blijven wij redelijk droog en na een klein kwartier kunnen we weer verder lopen, zij het flink om de plassen heen stappend.

We gaan verder richting Eibergen. Bij de gemeentegrens wordt de verharde Hupselsedijk onverhard en heet dan de Eppinkweg. Ons plan is om bij de Mallumse watermolen te gaan lunchen. Dit ligt net voorbij Eibergen. Als we door het stadje lopen passeren we een kerk met daarnaast een restaurant. We hebben ca 15 km zonder rustpauze gelopen, behalve dan het schuilen voor de regenbui in Wolink, dus besluiten we het restaurant in te duiken voor cappuccino met taart. Even de benen tot rust te laten komen voor we weer verder gaan.

We lopen langs de rivier de Berkel tot we bij de watermolen aankomen. Nog een klein stukje door het landschap tot we weer bij dezelfde rivier uitkomen. Nu volgt een prachtig stuk langs de rivier. Behalve een visser komen we niemand tegen. Bij de Middelhuisgoot slaan we af. We vervolgen de route langs een gekanaliseerde beek. Achter elkaar wandelen we langs de beek en genieten van de stilte en het bijzondere gebied. We steken een paar keer een weggetje over maar blijven de route langs de beek volgen. Eerst zien we nog een heideveld, maar de heide is eerder overgroeid door andere planten dan de paarse hei die ik herinner van twee weken geleden in de Sallands heuvelrug. Vervolgens wandelen we langs waterpark het Lankheet. Wat een bijzonder waterrijk gebied met prachtige plantensoorten.

Als we bij de Buurserbeek uitkomen en een hotel zien, besluiten we daar wat te gaan eten. Helaas is het restaurant gesloten. We besluiten nog een stuk langs de beek te lopen en hopen bij de watermolen wel wat te kunnen eten. Het is tenslotte al ruim 18 uur als we daar aankomen. Op het terras zitten mensen dus we wagen het erop en vragen binnen of het mogelijk is een maaltijd te krijgen. Dat lukt en buiten op het terras genieten we van een 0%-biertje en een heerlijke maaltijd.

We besluiten met de bus van Haaksbergen naar Hengelo te gaan, zodat ik vandaar rechtstreeks naar Utrecht kan reizen. Het blijkt nog wel 3 km lopen naar het busstation in Haaksbergen. Uiteindelijk hebben we er dan 30 km wandelen opzitten, iets om trots op te zijn. En het is behalve die flinke bui prachtig zonnig weer gebleven.
Wel volgt nog een lange reis naar huis. Mijn vriendin was pas rond 23.30 thuis, ik rond 22.50. De volgende keer gaan we misschien op zaterdag wandelen, zodat we vroeger met korting op de trein kunnen en meer tijd in Enschede overhouden om na te genieten van het Trekvogelpad.

Alle foto's van Borculo - Haaksbergen.

Dag 17 : Vorden - Borculo

Na een weekje uitstel vanwege het slechte weer treffen we elkaar nu in Arnhem terwijl de zon al lekker schijnt. Met een kop koffie stappen we in de trein naar Vorden. Het eerste deel is bekend naar kasteel Vorden. Daar gaan we even zitten met cappuccino en taart op het prachtige terras vlak naast het kasteel. Wat een prachtige rustige plek is dit toch. Daarna begint voor ons pas de echte wandeling van vandaag. Achteraf hadden we bij de Vordense beek een reuze eik moeten bewonderen. Jammer dat we die niet gezien hebben.

Na een kort stukje wandelen komen we uit op de Bekmansdijk. Heerlijk lopen onder de bomen, geen volle zon op ons hoofd. Langs de kant van de weg zien we alweer paddestoelen staan, wat een grote zeg. We naderen de spoorlijn maar blijven aan deze kant lopen tot we bij de Rommelderdijk komen en geen rood-witte merktekens meer zien. We besluiten een alternatieve route te lopen om weer op de route uit te komen. Als we links afslaan lopen we om een prachtig heidegebied heen. Niet groot maar volop in bloei, echt fantastisch om te zien. Als we rond het gebied zijn gewandeld, ondertussen foto’s makend, beklimmen we een ronde heuvel via een trap en gaan lekker genieten van het uitzicht terwijl we onze lunch opeten. Bovendien zijn we nu weer op de route terug. De heuvel bevat 7 wandelpaden die erop uitkomen, en er saat een merksteen voor landmetingen voor topografische kaarten.

Als we verder door de Achterhoek wandelen zien we percelen met akkers, weiden en bossen die elkaar afwisselen. Veel groene weilanden, maar zonder koeien. Is dit nu vanwege het weer of heeft het met de stikstof problematiek te maken en worden boerenbedrijven uitgekocht? We lopen rond een weiland waar langs de rand een hele rij met prachtige zonnebloemen staan, helaas met de kop de verkeerde kand op. Als we rond het weiland zijn gelopen lukt het ons toch om de zonnebloemen op de foto te nemen.


Ten zuiden van Ruurlo verwachten we Huize Ruurlo te zien, maar dat ligt blijkbaar niet pal op de route. We wandelen even een stukje terug om toch een blik op het prachtige kasteel te werpen. Als we meer tijd hadden gehad zouden we even naar binnen zijn gegaan, want het kasteel herbergt een museum met werken van Carel Willink. Nu blijft het bij een snel kopje cappuccino voor we terug wandelen naar de route.


Langs boerderijen gaan we verder, steken het spoor over, een stukje langs de weg voor we bij de Brinkmanshoek uitkomen. We steken het riviertje de Sting over en lopen verder door bosrijk gebied tot we bij een stervormige vijver uitkomen. Jammergenoeg staan er veel bomen langs de kant, een foto maken is lastig maar flink door de knieën lukt het toch.

Het laatste stuk naar Borculo lopen we over het fietspad, de brug over de snelweg voor we in het stadje uitkomen. Als we door de winkelstraat lopen zien we wel een paar restaurants, waarvan een wel erg duur blijkt te zijn. Wat een doods stadje zeg. We lopen een stukje terug naar een pizzeria en gaan eerst genieten van een 0% biertje op het terras voor we naar binnengaan om pizza te eten. Daarna lopen we naar het busstation voor de thuisreis, een paar keer overstappen voor ik weer thuis ben. Moe maar met een zeer voldaan gevoel kijk ik uit naar de laaste twee trajecten van het Trekvogelpad.

Alle foto's van Vorden - Borculo.

Dag 16 : Brummen - Vorden

Na onze vakanties hebben we weer zin in een dag Trekvogelpad met tijd om eens goed bij te kletsen over alle belevenissen van de afgelopen tijd. Na een dag met flinke storm in Noord Nederland treffen we het met zonnig wandelweer. In Arnhem treffen we elkaar op het station. Mijn vriendin heeft tijd gevonden om twee cappuccino’s te halen. Met nog twee korte treinritjes te gaan hebben we lekker de tijd om de koffie op te drinken.

We lopen door Brummen tot we de snelweg over kunnen steken. Er zit een groene verhoogde zone tussen ons wandelpad en de snelweg dus merken we weinig van het verkeer. Als we afslaan richting de IJssel lopen we een stukje heerlijk onder de bomen tot we op een prachtige veldweg uitkomen die naar de IJssel gaat, waar we van plan zijn met de veerpont over te steken. Ik realiseer me dat je meestal met contant geld moet betalen. Gelukkig heeft mijn vriendin wat geld bij zich zodat we zonder probleem over kunnen met de boot. Na een korte wandeling komen we aan in Bronkhorst, een klein dorp met veel historische huizen en gebouwen in oude stijl. Zelfs de richtingaanwijzers zijn bijzonder. Natuurlijk strijken we neer op een terras vlakbij de kerk en genieten even van een cappuccino met een stuk appeltaart. We wandelen verder door het dorp en ontdekken zo nog veel meer terrasjes en winkeltjes.

Buiten het dorp komen we in een rustig gebied terecht en al kletsend lopen we gezellig verder, langs de Bonte Koeweg tot we bij de Baakse beek uitkomen. Langs de rand van de beek wandelen we verder tot we bij een stroomdraad komen die onze doorgang blokkeert. Omdat de route verder langs de Baakse beek gaat kruipen we onder het schrikdraad door. Even verderop moeten we weer onder het schrikdraad door, het is warmer geworden en we zijn ook niet meer de jongsten. Maar stoer gaan we ervoor en kruipen onder zo'n 7 schrikdraden door! Vlak voor we het water moeten oversteken ontdekken we een paar koeien en schuifelen er voorzichtig langs. Dan door een smal hek waar de dieren onsgelukkig niet kunnen volgen, en door tot we de beek kunnen oversteken. Hier zien we velden vol met gewas, niet precies wetend wat er verbouwd wordt maar wel een pracht gezicht. Het pad eindigt bij een brug richting Wichmond. Een klein dorp met volgens onze gids twee restaurants. Aan het eind van het dorp gaan we genieten van een kop muntthee. De meegebrachte boterhammen mogen we daar niet opeten dus die bewaren we voor een later moment. Het vervolg daarna is gevarieerd, wat een prachtig gebied met afwisselende vegetatie. Ondertussen vertelt mijn vriendin over een wandelmaatje van haar waar het niet goed mee gaat. Vooruitzicht van de 60 jarige is slecht. Zo’n verhaal raakt je en je beseft ook goed dat wij allebei ook een nieuwe fase in zijn gegaan sinds we niet meer werken.

Kasteel Hackfort is prachtig, niet alleen het landhuis maar ook de watermolen is schitterend. We steken de weg over voor het laatste stuk naar Vorden. Weer gaan we over een bruggetje over het water van de Veengoot tot we bij kasteel Vorden uitkomen. Helaas niet te bezoeken, maar wel prachtig om omheen te lopen en van verschillende kanten te bekijken. Bij onze volgende wandeltocht komen we hier weer langs voor de vervolg etappe naar Ruurlo.

Voor nu buigen we af en lopen Vorden in. Het is nog steeds lekker warm weer dus strijken we neer op een terras voor een glas koel 0% bier. Het gebouw is een oude meesterswoning waar met wat aanpassingen nu een café-restaurant zit. De menukaart is ook in die stijl gemaakt en nodigt ons uit om hier te blijven eten. We plannen alvast weer een paar wandeldagen zodat we eind september het laatste traject van het Trekvogelpad kunnen lopen. Of we het gedeelte rond Amsterdam nog willen doen of gaan kiezen voor een nieuw wandelpad houden we nog even open. Samen lopen we naar de trein en in Arnhem neem ik afscheid van mijn vriendin en gaan we beide op weg naar huis na een zonnige gezellige bijpraat wandeldag.

Alle foto's van Brummen - Vorden.

Dag 15 : Loenen - Brummen

Heerlijk om weer een wandeldag gepland te hebben. Omdat het in de ochtend nog wat regent en we een korter traject willen gaan lopen hebben we om half 12 in Arnhem afgesproken. Tot mijn verrassing staat mijn vriendin al klaar met een heerlijke beker met koffie. Er is nog wat tijd om bij te kletsen voor we in Loenen aankomen. Eerst met de trein en dan nog een halfuurtje met de bus.

Als we de bus uitstappen begint het al wat te regenen. Gelukkig is er aan de overkant van de weg een restaurant waar we eerst gaan genieten van een heerlijke lunch. Rond half twee is het droog en lopen we door Loenen naar het beginpunt van de route. Langs kasteel te Horst, waar we niet veel van zien, wandelen we verder langs de Eerbeeksedijk. Het aquaduct zijn we misgelopen, m.a.w. niet herkent tijdens het wandelen. Bij de Koerkamp slaan we af richting het spoor. Aan de overkant van het spoor zien we geen pad, dus is het de vraag of we wel bij de juiste spoorwegovergang staan. We lopen terug en ontdekken dat we de afslag Maarten van Rossumpad hebben genomen. Even goed op de kruising kijken welke kant we wel uitmoeten. Nog een stukje doorlopen en dan zien we wel de juisteovergang. Aan de overkant van het spoor lopen we verder richting Eerbeek langs de rand van het dorp tot we bij Huis te Eerbeek aankomen. Een prachtig hotel waar ik best een nachtje zou willen slapen. Als we iets verder lopen komen we bij een watermolen die nog in gebruik is. In de molen zijn een paar mannen aan het werk. Oorspronkelijk deed de molen dienst als graanmaalderij en olieslagerij.

We wandelen verder richting het Apeldoornskanaal. Het prachtige uitzicht over het water leggen we natuurlijk even vast. Tijd voor een korte pauze maar veel meer dan het Nivonhuis vinden we niet. Voor het huis is een terras waar we even gaan rusten. Het begint een beetje te spetteren dus schuiven we de stoelen wat richting de muur. Gelukkig blijft het bij wat gespetter. De voordeur moet worden voorzien van een nieuw ruitje vertelt de man die dit uitvoert. Vandalisme blijkt de reden te zijn van de kapotte ruit. We mogen binnen even van het toilet gebruikmaken voor we weer verder gaan wandelen. Een klein stukje verder slaan we af en lopen richting Hall via de Zwarteweg. Langs een boerderij en door de weilanden bereiken we Hall. Op de hoek zien we een basisschool. Een gezellig dorp maar toch wel erg klein om zelf te wonen vinden we beide. Er is geen winkel te bekennen. Wel een prachtige kerk op de hoek van het dorp. Als we het dorp uitlopen via een prachtig wandelpad ontmoeten we een vrouw met een hond waar we even mee blijven kletsen. Ze is geïnteresseerd in ons wandeltraject en zou dat ook wel willen. Maar ze wil wel haar hond meenemen. Dan wordt het toch wat lastiger om een geschikte overnachting te vinden.

Als we verder lopen langs een aangelegd meer merken we op dat het gebied nog verder ontwikkeld moet worden. Het uiteinde van het meer ziet er al wel een stuk beter uit. We lopen verder over het Leusveld en moeten vaak om plassen heenlopen. Het hele gebied rond het landgoed blijkt nattig te zijn. Beetje uitkijken dat we niet uitglijden. Er is een heel scala aan planten volgens onze wandel gids maar uiteindelijk zijn er maar een paar te vinden. We gaan weer verder naar Brummen en ook nu blijft te grond behoorlijk nat. Wel is het bos waar we doorheen gaan prachtig. Nog even genieten van het weer terwijl we kort uitrusten op een bankje. Doordat er een paar bomen omgezaagd zijn hebben we vrij uitzicht over een golfterrein. We naderen landgoed Engelenburg wat behoort bij het golfterrein. Er zijn zelfs conferentie faciliteiten in het hotel. De prins van Oranje heeft er tijdens de Spaanse oorlog nog gelogeerd. Inmiddels is het gebouw wel vernieuwd.

Het laatste stukje van de route voert naar Brummen. Net op tijd om de trein naar Arnhem te nemen. Bij de Griek genieten we van een heerlijke maaltijd, voor mij een voorproefje van onze reis naar Griekenland over een paar weken.

Alle foto's van Loenen - Brummen.

Dag 14 : Hoenderloo - Loenen

De dag begint met een regenbui, maar als we elkaar ontmoeten bij de bushalte in Ede is het inmiddels weer droog. Na een half uurtje rijden stappen we uit in het centrum van Hoenderloo. Eerst maar eens een kop koffie voor we gaan wandelen. We vinden een brunchecafe waar behalve koffie ook brood verkocht wordt. De appeltaart smaakt mij goed maar valt wat minder goed bij mijn vriendin.

Het eerste stuk lopen we langs een smal weggetje tussen huizen door. Daarna volgt een prachtige route door het bos. Lange rechte paden die vol liggen met gekleurde bladeren. Een pracht gezicht. Bij de waterbergweg slaan we af. Al kletsend lopen we door en missen daardoor een afslag. Dit ontdekken we als we op de Miggelenbergweg uitkomen en geen rood-witte tekens meer kunnen vinden. We besluiten daarom een klein stukje door te wandelen. We komen voorbij een heide deel uit ipv er dwars doorheen te wandelen. Om toch door een stuk heide gebied te wandelen lopen we in tegengestelde richting. Een prachtig stuk natuur, jammer dat de heide al is uitgebloeid maar we genieten er zeker van. Aan het eind van het pad door de heide lopen we een eigen weg terug naar de hoofdroute.

We volgen een mooi bospad waarbij we de afslag met het Veluwe Zwerfpad negeren. Na een paar afslagen komen we vlak bij een snelweg uit. Aan de overkant is een restaurant. Een plek waar veel chauffeurs even stoppen en van een pauze genieten. We hebben boterhammen bij ons dus nemen we beide een kop muntthee. De boterhammen bewaren we wel voor onderweg. Het blijkt dat mijn vriendin geen trek heeft, zelfs nog vol zit van de appeltaart.

Na deze pauze steken we een snelweg over en wandelen aan de overkant een stuk door het bos langs de weg. De hele dag horen we al schietgeluiden, maar hier overheerst het lawaai van langsrazende auto’s. Gelukkig kunnen we weer verder het bos in en het autoverkeer achter ons laten. Onderweg beklimmen we een pittige heuvel en genieten boven van het prachtige uitzicht. Na een pad omlaag kijken we toch maar even op de app want onze bordjes zijn verdwenen. Achteraf hadden we niet moeten afdalen maar een stuk bovenlangs moeten lopen.

Na nog een stuk door het bos slaan we af en lopen verder langs een smal water, aan beide kanten een houten walkant. Aan de overkant van het water zien we een fietspad waar met regelmaat fietsers voorbij komen. Aan onze kant merken we dat er oude bomen staan waarbij de wortels door het pad komen. Goed opletten dus dat we niet struikelen. We passeren een van de twee watervallen. Wat een bijzonder gezicht is dat. Nadat we de Loenenseweg overgestoken zijn, komen we een tweede nog grotere waterval tegen. Je kunt via een trap afdalen langs het water maar we kiezen ervoor om aan de bovenkant te blijven en zo de waterval te bewonderen. Het blijkt een stuw met een val van ca 15 meter in de Vrijenberger Spreng te zijn.

Na nog een korte wandeling door het gebied rond Loenen lopen we het dorp in. Omdat mijn vriendin zich niet helemaal lekker voelt en weinig zin in eten heeft besluiten we de bus naar Dieren en de trein naar Arnhem te pakken en daar afscheid te nemen. Gelukkig hebben we samen wel heerlijk kunnen wandelen en hebben we genoten van de natuur en elkaar. In het nieuwe jaar plannen we een vervolgdatum om het Trekvogelpad verder uit te lopen.

Alle foto's van Hoenderloo - Loenen.

Dag 13 : Otterloo - Hoenderloo

Alweer een mooie dag om te gaan wandelen. We treffen elkaar in Ede waar we samen de bus naar Otterlo nemen. We starten met koffie en appeltaart in het restaurant waar we de vorige keer gegeten hebben als afsluiting van onze wandeldag. Daarna op pad, wel even goed checken of we de goede kant oplopen. Via een lange, in het begin nog drukke, autoweg gaan we op weg naar de ingang van het Nationale park de Hoge Veluwe. We zijn er sneller dan verwacht en kopen een toegangskaartje. Best wel een fors bedrag maar we willen het Trekvogelpad niet zonder dit prachtige traject lopen.

Op een bospad naast de autoweg lopen we richting het Kröller-Müller museum. Maar vóór we daar aankomen slaan we af en wandelen via trappetjes omhoog de heuvel op. Flink klimmen maar de trap helpt prima. Bovenaan gekomen gaan we even zitten en genieten van het prachtige uitzicht. Het is een stuk natuur in een nieuwe ontwikkelfase. Er wordt hout gekapt, waardoor meer ruimte ontstaat tussen de bergflanken. Op dit specifieke stuk gebeurt dit volgens de oude essenhakhoutcultuur, waarbij nieuw opkomende stronken steeds laag bij de grond worden afgezet. We lopen op en neer door het gebied en krijgen zo een kijkje op de ontwikkeling van het gebied. Het zal nog wel wat jaren duren voor het gebied in een definitieve fase is gekomen.
Het laatste stuk gaat over de Franse berg. Je wandelt hoog door de bossen terwijl beneden het Pampelse Zand zich uitstrekt.

Na onze tocht naar beneden komen we uit bij restaurant de Koperen Kop. Een kop cappuccino valt er goed in terwijl we het vervolg van de route alvast bekijken in de gids. Een prachtig traject door het bos volgt. Onderweg kijken we ook uit naar de vliegenzwam, een rode paddestoel met witte stippen. Voor mijn vriendin is het pas herfst als ze de vliegenzwam heeft gezien. Tot nu toe wel paddestoelen gezien onderweg, maar deze soort nog niet. We wandelen langs een open terrein, heel bijzonder om te zien. We vinden een picknick plaats en genieten daar van onze meegebrachte boterhammen.
Als we weer verder gaan ontdekken we eindelijk de rode paddestoel met witte stippen. De enige die we onderweg zien, dus wel even vastleggen op de foto.


We arriveren bij een meertje, het begin van de waterpartij om Jachtslot St. Hubertus. We zien niet alleen het slot maar ook een paar rood-witte feesttenten aan het water. Die nemen we niet op de foto, want het slot alleen is al prachtig. Als we bij het slot aankomen nemen we plaats op een bank aan het water en eten daar onze laatste boterham op. We genieten van het uitzicht over het water.
Het laatste deel van het traject loopt door de bossen naar Hoenderloo. Als we meer naar het noorden lopen naderen we de rand van het park en horen in de verte (vracht)auto's. Einde van een prachtige wandeling in het rustige natuurgebied.

Rond 16 uur zijn we in Hoenderloo en gaan daar een kop koffie drinken en verder plannen waar we naar toe willen om te eten. Het is nog te vroeg om dat in Hoenderloo te doen. Na de koffie zoeken we de bushalte op naar Ede. In het centrum stappen we uit en zoeken een gezellige plek om te eten. We kiezen voor een pizzeria, maar nemen beiden een heerlijk vleesgerecht met frites en groente. Als afronding spreken we een volgende datum af voor we richting het station lopen. Met veel plezier kijken we terug op een heerlijke zonnige gezellige wandeldag.

Alle foto's van Otterlo - Hoenderloo.